Το «Έχω δικαίωμα να πω μια ιστορία;» στο Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου
Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης,
Κόδρου 9 (προέκταση της οδού Βουλής), Πλάκα, τηλ. 210/3312621, 210/3312750
Ώρα: 11.30, Είσοδος Ελεύθερη

Το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνης, με αφορμή την έκθεση «Το δικαίωμα του παιδιού στην έκφραση, Θέλω να…», οργανώνει στις 11 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού, μια δράση πάνω στο παιδικό μυθιστόρημα της Άννας Μερτζάνη Έχω δικαίωμα να πω μια ιστορία; .

(Το Μουσείο Ελληνικής Παιδικής Τέχνη θα είναι ανοιχτό για όλη την οικογένεια 11.00–19.00.)

Τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να ακούσουν τη συγγραφέα να μιλά για το πώς έγραψε την ιστορία, αλλά και να προβληματιστούν πάνω σε θεμελιώδεις κοινωνικές και πολιτικές έννοιες.

• Τι είναι η προσωπική ταυτότητα;
• Τι γίνεται όταν συγκρουόμαστε με ένα φίλο μας;
• Τι είναι το προσωπικό μας όριο;
• Πώς μπορεί κάθε δικαίωμα να κρύβει και μια υποχρέωση;
• Πώς καταλαβαίνουμε όταν κάποιος θέλει να μας βλάψει;
• Μπορεί να έχουν όλοι δίκιο;

Αυτά και πολλά άλλα θέματα αναδεικνύει η θεατρική ομάδα Face up, που ζωντανεύει το βιβλίο στο χώρο του Μουσείου, μέσα από ένα διασκεδαστικό θεατρικό δρώμενο. Στο τέλος της παράστασης τα παιδιά θα έχουν την ευκαιρία να γνωρίσουν τους ηθοποιούς και να παίξουν μαζί τους ένα διαδραστικό παιχνίδι πάνω στα έργα της έκθεσης του Μουσείου.

Το βιβλίο βασίζεται στη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία έγινε Ελληνικός νόμος το 1992.

________________

Μια συντροφιά οχτώ παιδιών αποκτά πολιτική συνείδηση. Περιπέτειες, συναντήσεις και απρόσμενα συμβάντα οδηγούν τα παιδιά σε θεμελιώδη ερωτήματα, όπως αυτά της ταυτότητάς τους, της θέσης τους μέσα στο οικογενειακό πλέγμα, της σωματικής τους ακεραιότητας και της πνευματικής τους ελευθερίας. Ανακαλύπτουν τα δικαιώματά τους, όπως αυτά ορίζονται από τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

Τα παιδιά μαθαίνουν τι θα πει σύγκρουση και τη χρησιμοποιούν προς όφελός τους. Χρησιμοποιούν τις αισθήσεις τους και αξιοποιούν τις γνώσεις που αποκτούν φτάνοντας έτσι στο «Θησαυρό μέσα τους».

Το βιβλίο που γράφουν τα παιδιά έξω από την κατασκήνωση, μακριά από τις επιρροές των ενηλίκων, συντροφιά με την ομαδάρχισσά τους, είναι η απόπειρά τους να συνδιαλαγούν όχι μόνο με τις λέξεις της Σύμβασης αλλά και με ό,τι υπάρχει πίσω από αυτές.

«Έχω δικαίωμα να πω μια ιστορία;» είναι το ερώτημα που μπορεί να απαντήσει ο κάθε έφηβος αλλά και ενήλικος που θα διαβάσει το βιβλίο αυτό.

Το βιβλίο ενδείκνυται για το μάθημα της Ευέλικτης Ζώνης, καθώς περιέχει τα άρθρα της Σύμβασης του ΟΗΕ απλοποιημένα για παιδιά και ερωτήσεις εμπέδωσης πάνω στο κάθε κεφάλαιο. Μπορεί επίσης να γίνει μια θαυμάσια αφορμή για οικογενειακή συζήτηση.

________________________________________

Όποια και να είναι η αφορμή που κρατάς αυτό το βιβλίο στα χέρια σου, σύμπτωση ή επιλογή, αξιοποίησε αυτή την καλή ευκαιρία και θα με θυμηθείς ! Μπες στην όμορφη παρέα της Ζωής, της Εβελίνας, της Έλενας, της Ισμήνης, της Φανής, του Μιχάλη, του Ορέστη, και του Σπύρου, σε περιμένουν να μοιραστούν μαζί σου ιστορίες, εμπειρίες, αναμνήσεις, γνώσεις, χαρούμενα στιγμιότυπα από την κατασκήνωση και όχι μόνο…

Ένα βιβλίο που απευθύνεται ακόμα και στην πιο τρυφερή ηλικία του ανθρώπου και οι ήρωες του καταφέρνουν μέσα από τις περιπέτειές τους επιτυχημένα να εξηγήσουν περίπλοκες έννοιες όπως αυτές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Με ιδιαίτερη ικανοποίηση χαιρετίζω αυτή την ξεχωριστή έκδοση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, διότι όταν όλοι μας, και μάλιστα τα ίδια τα παιδιά, γνωρίζουμε για τα δικαιώματά τους, τότε πιο εύκολα και αποτελεσματικά παιδιά και ενήλικοι θα αντιλαμβάνονται την ανάγκη συνεργασίας μεταξύ τους για το σεβασμό, τη διεκδίκηση και την άσκηση των Δικαιωμάτων των παιδιών σε κλίμα αμοιβαιότητας.

Συγχαίρω όλους τους συντελεστές της σύλληψης και υλοποίησης του βιβλίου αυτού και εύχομαι να πάρει την θέση που του αξίζει στην καρδιά των αναγνωστών του.

Λαμπρινή-Νινέττα Δ. Ζώη (MSW),
Κοινωνική Λειτουργός – Εκπαιδευτικός,
(Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης)